THE TREE DON’T CARE WHAT THE LITTLE BIRD SINGS
Charcoal drawing on archival paper 4.00 x 0.50m, aluminium tripods, light fixtures, lamps. Dimensions variable
This work is the psychological profiling of a waiting moment. Two structures, the light that connects them together and a drawing, become the heroes of a pause. No one guarantees whether the illuminated bodies come closer, pull apart, or share a moment of
luminosity. Everything takes place somewhere in-between, where all that preceded and everything that is about to come are suspended in mid-air. Everything remains static except for the current flowing through them and the energy waving in the space between. The drawing, trying to provide an interpretation for a condition of psychological banishment, combines heterogeneous elements, alternating a simultaneously introvert and extrovert rhythm, in an environment that seems ideally created for absence.
*The title of the work is borrowed from the lyrics of Nick Cave’s
song “We no who U R”.
THE TREE DON’T CARE WHAT THE LITTLE BIRD SINGS
Σχέδιο με κάρβουνο σε αρχειακό χαρτί 4.00 x 0.50m τρίποδα αλουμινίου, φωτιστικά, λάμπες. Διαστάσεις μεταβλητές
Το έργο The tree don’t care what the little bird sings αποτελεί το ψυχογράφημα μιας στιγμής αναμονής. Δύο κατασκευές, το φως που τις συνδέει και ένα σχέδιο γίνονται οι πρωταγωνιστές μιας παύσης. Κανείς δεν εγγυάται εάν τα φωτιστικά σώματα πλησιάζουν, απομακρύνονται ή μοιράζονται μια φωτεινή στιγμή. Τα πάντα συμβαίνουν σ’ έναν ενδιάμεσο χώρο μέσα στον οποίο αιωρούνται όλα όσα προηγήθηκαν και όλα όσα έπονται. Όλα μένουν στατικά εκτός από το ρεύμα που κυλάει μέσα τους και την ενέργεια που αιωρείται μεταξύ τους. Το σχέδιο στην προσπάθεια να ερμηνεύσει μια συνθήκη ψυχολογικής εξορίας, συνδυάζει ετερόκλητα στοιχεία εναλλάσσοντας έναν ρυθμό εσωστρεφή και εξωστρεφή ταυτόχρονα σ’ ένα περιβάλλον που μοιάζει ιδανικά κατασκευασμένο για την απουσία.
*Ο τίτλος του έργου είναι δανεισμένος από τους στίχους του Nick Cave του τραγουδιού We no who u r.