The installation What is the late November doing, consists of colorful lights coexisting with objects, absent images and notes, in an attempt to interpret a condition of abandonment. Based on a line of sketches focusing on the modern internal exile that people experience as a disastrous condition, this installation extends this journey, talking about places, foundations and drifting relationships. With connotations from the past, present and future, a “relational” construction is created, which remembers, observes and imagines the homes and relations that never materialized. Personal experiences, poems, sci-fi movies, memories of uninhabited cities join hands in creating an empty promise.
The title of the work is T.S Eliot’s verse from the poem collection Four quartets (East Coker) Patakis publications, translation Harris Vlavianos
Η εγκατάσταση What is the late November doing διαμορφώνεται από χρωματιστά φώτα που συνυπάρχουν με αντικείμενα, κατασκευές, απουσίες εικόνων και σημειώσεις στην προσπάθεια να ερμηνεύσουν μια συνθήκη εγκατάλειψης. Με αφετηρία μια σειρά σχεδίων που μιλάει για την σύγχρονη εσωτερική εξορία που βιώνεται σαν μια συνθήκη καταστροφής, η εγκατάσταση συνεχίζει αυτή τη διαδρομή μιλώντας για τόπους, θεμέλια και σχέσεις μετέωρες. Με συνειρμούς από το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, στήνεται μια «σχεσιακή» οικοδομή που θυμάται, παρατηρεί και φαντασιώνεται τις εστίες και τις σχέσεις που έμειναν στα σχέδια. Προσωπικά βιώματα, ποιήματα, ταινίες επιστημονικής φαντασίας, αναμνήσεις από πόλεις που δεν κατοικήθηκαν συμπορεύονται στην διαμόρφωση μιας υπόσχεσης χωρίς αντίκρισμα
Ο τίτλος του έργου από την ποιητική συλλογή του T.S Eliot Τέσσερα κουαρτέτα (East Coker) εκδόσεις Πατάκη, μετάφραση Χάρης Βλαβιανός